Επειδή διεπίστωσα ότι αντιμετωπίσατε τα άρθρα για την κατασκευή μπύρας με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θα σας προτείνω σήμερα να δοκιμάσετε μια άλλη απόσταξη : COLD BREW coffee. Η αλήθεια είναι ότι ζήλεψα από τα Starbucks. Δεν είναι όμως κακό να παίρνουμε από κάπου ερεθίσματα. Η κρύα απόσταξη, καταλήγει σε ένα καφέ πιο αρωματικό, λιγότερο όξινο και πιο δυνατό από το ζεστό εσπρέσσο.

Τι θα χρειαστείτε :
1. Ενα γυάλινο δοχείο που κλείνει (εγώ χρησιμοποιώ ένα του 1 lt)
2. Ενα υλικό για να μπει μέσα ο καφές (χρησιμοποιώ σακκούλες φιλτραρίσματος, τις βρήκα στην Ευριπίδου σε φυτώριο - μπορείτε να χρησιμοπιήσετε τούλι ή και ένα πολύ λεπτό ύφασμα)
3. Καφέ φίλτρου. Διαλέξτε κάτι που να σας αρέσει. Ο Lavazza έχει εξαιρετικά αποτελέσματα)
4. Παγάκια

Οδηγίες

Βάζετε μέσα στη σακκούλα - φίλτρο καφέ. Η αναλογία θα είναι 1 (καφέ) : 6(νερό).
Την κλείνετε για να μη σκορπίσει ο καφές μέσα στο νερό.
Βάζετε τα 6 μέρη κρύου νερού στο δοχείο, βάζετε μέσα τη σακκούλα με τον καφέ και 3-4 παγάκια. Φροντίζετε ωστε να καλύπτεται πλήρως ο καφές από το νερό.
Το τοποθετείτε στο ψυγείο και το αφήνετε 12 ώρες. (με το χρόνο μπορείτε να πειραματιστείτε - μεταξύ 9-14 πάντως νομίζω ότι είναι το καλύτερο)
Βγάζετε τη σακούλα με τον καφέ και (αν θέλετε) περνάτε τον καφέ από ένα σουρωτήρι μέσα στο οποίο έχετε βάλει λίγο βαμβάκι (για να γίνει πιιο διαυγής).
Τον σερβίρετε με πρόσθετο πάγο (είναι πολύ δυνατός ούτως ή άλλως) Τον κρατάτε στο ψυγείο τουλάχιστον για μια εβδομάδα με ασφάλεια (αν κ στο δικό μου δε μένει πάνω από μια μέρα ...) Εννοείται ότι μπορείτε να προσθέσετε ζάχαρη, γάλα, σιρόπι σφένδαμου ή ότι άλλο νομίζετε.

Περιμένω τις εντυπώσεις σας...

Σκέφτηκα : να συνεχίσω να γράφω μετά από τρία χρόνια ;
Ναι αλλά τι να τους πω για την αποχή ; Καλό θα ήταν το : "Γράφω όταν έχω κάτι να γράψω" ε; μπαααα πολυφορεμένο
Να τους πω ότι έκανα άλλα πράγματα ; Αντε να τα εξηγείς....
Να τους πω ότι μου έκαναν άλλα πράγματα ; Αυτό κι αν θέλει εξήγηση...
Μάλλον θα σας υπενθυμίσω (σε όσους με ξέρετε και με διαβάζατε) το "είμαι άστατος πολύ" και δε θα δώσω άλλες εξηγήσεις...
Μονο το ... I am back


www.legalcenter.gr - ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΙΝΑ 9 ΑΘΗΝΑ

Περαίωση (2010 ... χρόνια πριν)

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, ω κατάρατε, τα πορθμεία.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Βόα, ει τούτο σοι, ω Χάρων, ήδιον.

ΧΑΡΩΝ: Απόδος, φημί, ανθ' ων σε διεπορθμεύσαμεν

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος

ΧΑΡΩΝ: Έστι δε τις οβολόν μη έχων;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ: Ει μεν και άλλος τις ουκ οίδα, εγω δε ουκ έχω

(Λουκιανού, Νεκρικοί διάλογοι, Χάρων και Μένιππος)

Ίσως η μόνη ελπίδα είναι η Δικαιοσύνη. Να σας εξηγήσω, τι εννοώ, γιατί ξέρω ότι κινδυνεύω να χαρακτηριστώ αφελής. Είναι δεδομένα τα τρωτά της σημεία και δεν θα τα σχολιάσω εδώ. Αν όμως εμείς ως πολίτες ασκήσουμε πίεση, ίσως τα πράγματα αλλάξουν.

Πως θα ασκηθεί η πίεση ; Κατ’ αρχάς πρέπει εμείς να αρχίσουμε να ενδιαφερόμαστε και να είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε λίγο από το χρόνο μας. Για παράδειγμα, βλέπουμε κάποιον ανώμαλο στο δρόμο να κάνει προσπέραση στη διπλή γραμμή, να περνάει σκοπίμως με κόκκινο κλπ. Να πάμε άμεσα σε ένα αστυνομικό τμήμα και να υποβάλουμε μήνυση εις βάρος του οδηγού, με τα στοιχεία της πινακίδας του οχήματος. Το έγκλημα διώκεται αυτεπαγγέλτως, και ο εισαγγελέας δεν μπορεί παρά να ασκήσει εις βάρος του οδηγού ποινική δίωξη. Αν δεν το κάνει, αφού ενημερωθούμε για την πορεία της μήνυσής μας (είναι δικαίωμά μας), να υποβάλουμε μήνυση κατά παντός υπευθύνου (προφανώς του εισαγγελέα) για κατάχρηση εξουσίας (ΠΚ 239), το οποίο είναι ένα σοβαρό πλημμέλημα.

Πηγαίνουμε στη δημόσια υπηρεσία και αδιαφορούν για την εφαρμογή του νόμου ; Κατευθείαν μήνυση εις βάρος του υπαλλήλου για παράβαση καθήκοντος (εννοείται αν δεν κάνει κάτι βαρύτερο, όπως δωροδοκία, εκβίαση κλπ)

Μόλις κάποιος καταδικαστεί για τα παραπάνω, είτε πολίτης είτε αστυνομικός είτε ο εισαγγελέας και αρχίσει να γενικεύεται το φαινόμενο (το οποίο πιστεύω δε χρειάζεται πάνω από 5-6 χρόνια για να γίνει), είναι πιθανό να σταματήσει η ασυδοσία που μας περιβάλλει.

Βιώσαμε τελευταία τη γνωστή αλητεία με το κλείσιμο των εθνικών οδών. Ας υποβληθεί μια μήνυση εις βάρος οποιουδήποτε είχε το όχημά του στο μπλόκο και ταυτόχρονα και μια αγωγή αποζημίωσης … και ας τρέχουν. Θα μου πεις ότι όλα αυτά θα κριθούν μετά από 5-6 χρόνια. Είναι όμως μια αρχή.

Έτσι θα ασκηθεί πίεση στη Δικαιοσύνη, για να κάνει πιο σωστά τη δουλειά της, γιατί και να θέλει να κάνει αλλιώς, δε θα μπορεί.

Στη Δικαιοσύνη πάντως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κατά καιρούς έχει κάνει προσπάθειες εφαρμογής του νόμου (πχ. με διώξεις κατά καταληψιών των εθνικών οδών), τις οποίες κατέστησε μάταιες το κράτος με ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις για την απαλλαγή των εγκληματιών (για ψηφοθηρικούς φυσικά λόγους). Στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης επομένως υπάρχει (στην πλειοψηφία τους) η διάθεση να τιμήσουν τον όρκο τους. Ας τους βοηθήσουμε λοιπόν κι εμείς μέσω της δικής μας πίεσης.

Όσον αφορά τα έξοδα που απαιτούνται για την εφαρμογή της προτεινόμενης λύσης, μπορούν να καλυφθούν εθελοντικά, από δικηγόρους που είναι διατεθειμένοι να το κάνουν. Και για να δώσω το καλό παράδειγμα, δηλώνω δημοσίως ότι αναλαμβάνω δωρεάν το χειρισμό οποιασδήποτε σχετικής ποινικής υπόθεσης και καλώ και άλλους συναδέλφους μέσω αυτού του blog να προσφερθούν.

Θεωρήστε το σα μια εισφορά ελπίδας για το μέλλον.

Υ.Γ. Προφανώς και πιστεύω πως η εφαρμογή των νόμων που διασφαλίζουν την καθημερινότητά μας μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσω του φόβου της κύρωσης. Αν κάποιος από σας πιστεύει ότι υπάρχει τρόπος να εκπαιδευτεί κάποιος π.χ. να μην παρκάρει στο πεζοδρόμιο ή στη διάβαση των αναπήρων, να τον πει και σε εμένα.

Σκέφτομαι μερικές φορές, αν υπάρχει περίπτωση να σωθεί αυτό το κράτος. Ένα μικρό δείγμα της άθλιας νοοτροπίας προς τον πολίτη είναι κι αυτό : Μπαίνει κάποιος σε μια ΔΗΜΟΣΙΑ υπηρεσία. Επειδή θέλω να φανώ καλοπροαίρετος, να δεχθώ πως όλοι οι υπάλληλοι έχουν κάτι να κάνουν τη δεδομένη στιγμή (λέμε τώρα...). Ο πολίτης όμως χρειάζεται κάποιες πληροφορίες. Πχ, που θα απευθυνθεί, ποιο είναι το αρμόδιο γραφείο κλπ. Στο γκισέ όμως βλέπει μια ανακοίνωση που με μεγάλα γράμματα τον προειδοποιεί : ΟΧΙ πληροφορίες ΕΔΩ. Το ίδιο και στο επόμενο γκισέ και στο επόμενο γραφείο κλπ. Το "όχι" και το "εδώ", με κεφαλαία γράμματα, έτσι ώστε εξ αρχής να του δημιουργείται η εντύπωση ... όχι εδώ, δίνε του. Τι το πιο αυτονόητο από το να υπήρχε μια πινακίδα με την επιγραφή "Πληροφορίες ΕΔΩ" ή ΕΚΕΙ. Γιατί έναν ταλαίπωρο φορολογούμενο να τον διώχνεις από κάπου σαν το σκυλί και να μην τον στέλνεις κάπου. Και δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δεν περισσεύει έστω ένας υπάλληλος που να μπορεί να διατεθεί για να δίνει πληροφορίες...
Επειδή όμως το κράτος είναι απρόσωπο, η ευθύνη πέφτει στο διευθυντή της κάθε υπηρεσίας. Αυτός ο άνθρωπος προφανώς δεν έχει τη στοιχειώδη παιδεία και ανατροφή, ώστε να μπορεί να συμπεριφερθεί αξιοπρεπώς σε ένα κοινωνικό σύνολο. Σίγουρα δε φταίει μόνο αυτός αλλά και το φτωχό επίπεδο της παιδείας που έτυχε και η ανικανότητα των γονέων του, οι οποίοι αντί να του δώσουν κάποιες αρχές, παρέδωσαν στην κοινωνία ένα κάφρο. Αν όμως διεύθυνε ένα μαγαζί δικό του, έτσι θα απευθυνόταν στους πελάτες του ; Δε νομίζω.... κωλοτούμπες θα έκανε. Βολεμένος όμως πίσω από τη θεσούλα του (από την οποία δεν θα τον κουνήσει κανείς, γιατί ούτε κάποιος από τους προϊσταμένους του ενδιαφέρεται να τον ελέγξει) υποθάλπει τέτοιες τακτικές τραμπουκισμού στην υπηρεσία "του".
Ποια είναι η λύση στο πρόβλημα ; Μια πρώτη αντίδραση θα ήταν το κράξιμο. Να αρχίσει δηλαδή κάποιος τις φωνές και να τον κάνει ρόμπα, κι αυτόν και τον υπάλληλο. Επειδή όμως α) αυτή η καφρίλα εμένα δε μου βγαίνει αβίαστα και β) δε νομίζω ότι θα πιάσει τόπο ή θα διαπεράσει το χοντρό πετσί τους, σκέφτομαι κάτι πιο δραστικό, το οποίο επιφυλάσσομαι να μοιραστώ μαζί σας αφού το επεξεργαστώ λίγο καλύτερα. Φυσικά είμαι "ανοιχτός" και στις δικές σας προτάσεις.

Πότε σ’ αυτή τη χώρα θα κατακτήσουμε το αυτονόητο ;

Τα πράγματα θα έπρεπε να είναι πιο απλά. Έχουμε όμως την τάση να τα κάνουμε δύσκολα. Αν μεγεθύνουμε το πρόβλημα, τόσο ώστε να φαντάζει δυσεπίλυτο ή και άλυτο, μας δημιουργείται η εντύπωση ότι η τελική (προφανής και αυτονόητη κατά τα λοιπά) λύση είναι μια μεγάλη κατάκτηση.

Όταν για την επίλυση ενός προβλήματος ξεκινά ο «δημόσιος διάλογος», η «κοινωνική διαβούλευση» και τα δημοσιογραφικά «παράθυρα», το μόνο σίγουρο είναι ότι θα καταλήξουμε σε σύγχυση και σε «μη-λύσεις». Πάρτε σαν παράδειγμα τη διαβούλευση για την «παιδεία», το «ασφαλιστικό», την «εξωτερική πολιτική» κλπ.

Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις μου έδωσε το θέμα του εμβολιασμού για τη νέα γρίπη.
Ποτέ δεν κατάλαβα, γιατί για όλα τα θέματα πρέπει να υπάρχει δημόσια έκθεση. Εδώ και μήνες ειδικοί και μη, ανταλλάσουν δημόσια απόψεις. Ποιος ο λόγος αυτής της δημόσιας διαβούλευσης ; Κατά τη γνώμη μου μόνο ένας : το παιχνίδι της δύναμης και της εξουσίας. Οι δημοσιογράφοι θέλουν να είναι μέρος των γεγονότων για να έχουν την ψευδαίσθηση ότι είναι κι αυτοί σπουδαίοι. Οι (μεγαλο)γιατροί για να εδραιώσουν τους χώρους τους ουρώντας στα δέντρα που τους αναλογούν, για να μην τα πλησιάσουν οι άλλοι και οι (μικρο)γιατροί για να «τη βγουν» στους προηγούμενους πετώντας «ατάκες» του τύπου : «εγώ δε θα το κάνω». Οι υπόλοιποι αναμιγνύονται απλώς γιατί θεωρούν ως ιερή τους υποχρέωση να έχουν μια άποψη, όπως για όλα και γι’ αυτό.
Τελικώς επικρατεί μια απόλυτη σύγχυση. Πρέπει να γίνει το εμβόλιο ή όχι ; Ανάθεμα αν ξέρει κανένας.
Είναι θέμα δηλαδή άσκησης δημοκρατίας ; Επιτέλους, νομίζω ότι η δημοκρατία του λόγου είναι πια ένα αυτονόητο δεδομένο στη σημερινή Ελλάδα. Έχουμε φθάσει στο σημείο να συγχέουμε τη δημοκρατία με την μπουρδολογία και την τηλεοπτική προβολή.
Η ευθύνη βεβαίως γι’ αυτό βρίσκεται κατά τη γνώμη μου στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και στους αρμόδιους ιατρούς. Αυτοί δεν έπρεπε να παρασυρθούν από το παραπάνω δημοσιογραφικό παιχνιδάκι, να αποφασίσουν οι ίδιοι πρώτα αφού λάβουν υπόψη τους τα ιατρικά δεδομένα και να ανακοινώσουν στον κόσμο το συμπέρασμα. Να γίνει ή να μη γίνει το εμβόλιο. Η υπερβολική δημοσιοποίηση τόσο εξειδικευμένων θεμάτων μόνο σύγχυση δημιουργεί.
Τώρα ελπίζουμε ότι και αυτό το πρόβλημα θα λυθεί μόνο του. Μόνο που τα προβλήματα που λύνονται μόνα τους, δε λύνονται πάντα με τον καλύτερο τρόπο και καταλήγουμε όπως συνήθως να αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες.

Μπύρα, Μέρος 3ο (τελευταίο)

Κατ' αρχάς θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά όπως σας είχα πει θα ολοκλήρωνα το θέμα ΑΝ υπήρχε κάποια ανταπόκριση. Εφόσον αυτή υπάρχει, προχωράω. Και κάτι ακόμη : αφού τελικά δεν είμαστε και τόσο λίγοι (απ' ότι έχω καταλάβει δε χωράμε σε ΤΑΞΙ), γιατί να μην οργανωθούμε, να βρεθούμε, να το συζητήσουμε το πράγμα ; Μια ιδέ ρίχνω και περιμένω τις προτάσεις σας.

Είχαμε μείνει λοιπόν στο σημείο που πέρασαν οι 7-10 ημέρες που χρειαζόταν η μπύρα για τη ζύμωση. Τώρα θα περάσουμε στο τελευταίο στάδιο, την εμφιάλωση. Από την προηγούμενη ημέρα έχουμε προετοιμάσει τα μπουκάλια. Εγώ τα πλένω με σαπούνι πιάτων και καυτό νερό και την ημέρα της εμφιάλωσης τα βάζω στο πλυντήριο πιάτων στους 50 o C, ΧΩΡΙΣ απορυπαντικό για να απολυμανθούν. Έχω έτοιμα και τα καπάκια με το μηχάνημα που εμφιαλώνει τις μπύρες. Τέτοιο μπορείτε να βρείτε στην Αθηνάς, εκεί που σας εξήγησα σε προηγούμενο post και είναι έτσι :

Η τιμή του δεν ξεπερνά (αν θυμάμαι καλά) τα 15 €.
Με ένα λεπτό σωλήμα μεταφέρουμε τη μπύρα από το δοχείο ζύμωσης σε ένα άλλο δοχείο, προσεκτικά να μην ανακινηθεί το κατακάθι και μπει πάλι στη μπύρα μας. Για να το πετύχω αυτό, τοποθετώ το δοχείο ζύμωσης σε πιο ψηλό σημείο από το το δοχείο υποδοχής και σχηματίζω σιφόνι.
Στην καθαρή (πια) μπύρα, πρέπει να προσθέσουμε ζάχαρη, για να δημιουργηθεί το CO2 μέσα στο μπουκάλι. Η ποσότητα της ζάχαρης (η οποία σημειωτέον πρέπει να είναι μαύρη - η άσπρη δεν κάνει) εξαρτάται από το είδος της μπύρας που φτιάχνουμε και από την ποσότητα του ανθρακικού που θέλουμε. Για να έχετε μια ιδέα σας δίνω κάποιους κανόνες και έναν πίνακα για να κάνετε τους υπολογισμούς σας ανάλογα με το είδος της μπύρας, τη θερμοκρασία και την επιθυμητή ποσότητα του ανθρακικού.

British ales 1.5-2.0
Porter, Stout 1.7-2.3

Belgian ales 1.9-2.4
American ales 2.2-2.7
European lagers 2.2-2.7
Belgian Lambic 2.4-2.8
American wheat 2.7-3.3
German wheat 3.3-4.5

Φυσικά μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε, αν θέλετε περισσότερο ή λιγότερο ανθρακικό στη μπύρα σας. Μην το παρακάνε όμως (πέραν του 40 % από τα παραπάνω) γιατί μπορεί να έχετε ανεπιθύμητα αποτελέσματα όπως έκρηξη των μπουκαλιών.

Ελέγξτε τη θερμοκρασία της μπύρας. Υπολογίστε την ποσότητα CO2 που επιθυμείτε σύμφωνα με τον προηγούμενο πίνακα και με ένα χάρακα τραβήξτε μια γραμμή που να ενώνει τη θερμοκρασία με την ποσότητα CO2 του διπλανού πίνακα. Επεκτείνετε τη γραμμή και στην τρίτη στήλη και θα βρείτε την ποσότητα της ζάχαρης που χρειάζεστε. Προσοχή : ο πίνακας υπολογίζει τη ζάχαρη για ποσότητα 5 γαλονιών (1 γαλ = 3,5 λίτρα). Προσαρμόστε τον στην ποσότητα μπύρας που εσείς έχετε φτιάξει.

Πριν ρίξτε τη ζάχαρη κρατήστε λίγη μπύρα. Θα τη χρειαστούμε για να υπολογίσουμε την τελική πυκνότητα της μπύρας (με το υγρόμετρο), για να ξέρουμε την περιεκτικότητά της σε αλκοόλ (βλ. παρακάτω).

Ζεσταίνουμε περίπου 100 - 150 ml νερού και μόλις γίνει χλιαρό ρίχνουμε τη ζάχαρη και την ανακατεύουμε, για να διαλυθεί (να μη βράσει το νερό). Ρίχνουμε το νερό με τη διαλυμένη ζάχαρη μέσα στη μπύε και ανακατεύουμε ΕΛΑΦΡΑ. Δεν θέλουμε να αερίσουμε τη μπύρα αυτή τη στιγμή.
Στη συνέχεια αρχίζουμε να γεμίζουμε τα μπουκάλια. Προσέξτα, να αφήνετε 3-4 εκ. κενό από το καπάκι. ΜΗ ΓΕΜΙΣΕΤΕ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΠΑΝΩ - ΠΑΝΩ (θα σκάσει). Ρίξτε μια ματιά σε μια μπύρα του εμπορίου και θα καταλάβετε ως ποιο σημείο πρέπει να φθάσετε.
Αφού βάλετε τα καπάκια (φελλός δεν κάνει γιτί στο μπουκάλι γίνεται ζύμωση - θα τον πετάξει), αποθηκεύετε τη μπύρα σε δροσερό σχετικά μέρος που να μην το βλέπει ο ήλιος. Μπορείτε να δοκιμάσετε τη μπύρα σας σε 2 εβδομάδες. Λογικά πρέπει να διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση για ένα 6μηνο (αν και νομίζω ότι θα την έχετε καταναλώσει νωρίτερα).

Υπολογισμός αλκοόλ :

Η μαγιά διαλύει τα σάκχαρα σε αλκοόλ και διοξείδιο του άνθρακα. Το διοξείδιο αποβάλλεται από την αεραντλία κατά τη ζύμωση και το αλκοόλ παραμένει. Αν λοιπόν ξέρουμε την αρχική πυκνότητα (OG)του μίγματος (την ξέρουμε γιατί τη μετρήσαμε με το πυκνόμετρο πριν ρίξουμε τη μαγιά) και ξέρουμε και την τελική πυκνότητα (FG) (τη μετρήσαμε πριν ρίξουμε τη ζάχαρη), μπορούμε να βρούμε τους βαθμούς του αλκοόλ. Γι' αυτό θα συμβουλευτείτε τον ακόλουθο υπολογιστή :

Καλή επιτυχία www.legalcenter.gr - ΝΟΜΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ